vrijdag 21 september 2012

Roger "Arendsoog" Federer





















Vorige week zondag alweer. Een sfeerimpressie vanaf de publieke tribune. Davis Cup tennis in het Westerpark te Amsterdam, Nederland vs Zwitserland. Ik heb hier zelf ook getennist maar dan op de openbare betonbaan langs het spoor. De ballen kwamen weleens terug via een laag overhangende boom en op een ochtend kwam opeens een slaperige zwerver uit de bosjes gekropen.
Goed, een kans om de beste tennisser aller tijden live te zien spelen in je achtertuin is geweldig en uniek. Is hij echt zo goed? Het schijnt dat de echte toppers de bal zo slaan dat de tegenstander al met het retourneren moeite hebben. Het lijkt allemaal zo makkelijk te gaan. Of was zijn tegenstander Haase zo zwak? Zou kunnen maar Haase is wel een prof. Een prof trouwens die vooral tegen zichzelf speelde inclusief het kapot rammen van zijn racket. Haase geloofde namelijk dat hij kon winnen. Dat is natuurlijk mooi, maar niet realistisch. Ze zeggen dat Federer naar de bal kijkt met arendsogen. Dit klopt. Hij loopt niet alleen stoïcijns en cool over de baan, zijn blik heeft inderdaad echt iets roofvogelachtigs. Het was snel gebeurd in drie sets. Zo snel dat de lunch met broodjes kroket nog even konden wachten. Het erge voor Haase is wel dat de Fedex  op 50% van zijn kunnen speelde. 
Tsja.